Seni özledikçe bir yıldız daha çiziyorum gökyüzüne ,kaç yıldız oldu bilmiyorum ;ama benim de bir gökyüzüm var artık.
Gece midir insanı hüzünlendiren yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen ?Gece midir seni bana düşündüren yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?
Bir başka yüze gülersem sanma bu bir muhabbettir severim bütün güzelleri çünkü onlar senden eserdir.
Mutluluğun gökyüzünden dökülen yağmurlar kadar bol olsun o kadar mutlu ol ki gözlerindeki mutluluk mutluluğu arayan mutsuzların umudu olsun.
Geceyi takip eden güneşin aydınlığı kadar aydınlık bir dünyan olsun.Senin de yanında değerini bilecek kadar değerli bir insan olsun.
Hüznün yüreğime ne zaman yer etti bilmem ;ama orada hep kalacağa benzer.Yine sabaha dalarken seni düşünüyorum ve yine yoksun be sevdiğim!
Bir gün sokaklar boyu ararsan sevgiyi bir dağ eteğinde bir deniz kenarında yaşla dolarsa gözlerin uzat bana elini unutma ben senin yanındayım.
Soytarılık etmeden güldürmek seni, ekmek çalmadan doyurmak ve doğan güneşe haksızlık etmeden bütün aydınlıklar içinde süzülmek gibi mülteci isteklerim oldu ama bilmiyorsun.
Öfkeni yapraklara yaz sonbaharda dökülsün.
Derdini rüzgarlara yaz estikçe uzaklara götürsün.
Sevgimi kalbine yaz öldüğünde seninle mezara gömülsün.
Haydi uyandır beni , söyle gördüğüm zamansız bir düş mü, haydi git uzaklaş yokluğuna inandır beni ,gerçekten yoruldum her buduğum yerde seni kaybetmekten.
Ruhumu yere vurup hasret çektiren olsan da ne aşkına bedduam ne de sana kinim var,derya gibi akan bir derdim olsa da mahşere kadar seni unutmamaya yeminim var.
Yaşayabileceğim en güzel aşkı yaşattığın için sana beni seninle karşılaştırdığı için Tanrıya seni görebileceğim için yarınıma şükrederek yatıyorum.
Sevmek çaydır sevilmek şeker biz çayı hep şekersiz içeriz.
Sev seni seveni hak ile yeksan etse de sevme seni sevmeyeni Mısır’a sultan etse de
Gün biter gülüşün kalır bende
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır.
Kapanmaz gülüşünün açtığı yara
Uçurum olur cellat olur her gece
Gün biter gülüşün kalır bende